خواهشا.خوااااااهشا.خوااااااااااااااهشا با دقت بخون
خواستم بگویم:
که چه فرقی میکند.
در مجلس امام حسین اسراف کنیم؛
یا در کنسرت ها و مراسم پر زرق و برق.
در مجلس امام حسین طبیعت را آلوده کنیم؛
یا در سواحل دریاها و نقاط تفریحی و گردشی.
سر و صدای بیش از حد دسته جات عزاداری سبب آزار مردم شود؛
یا سر و صدای چهارشنبه سوری و سیستم های صوتی.
راه افتادن دسته جات عزاداری سبب ترافیک و مسدود شدن خیابان های اصلی شود؛
یا کاروان های عروسی و بزن و بکوب ها.
افراد با قمه زنی و زنجیر و ی های شدید به خود آسیب برسانند؛
یا با انواع تتو ها و خالکوبی های گوناگون.
اما فرق میکند.
این مسلمان شیعه» است
که اسرافکار را برادر شیطان میداند؛
احترام به طبیعت و حقوق انسانها را بر خود واجب؛
و جسمش را امانت خدا میداند و صدمه زدن به آن را اشتباه.
پینوشت:
وقتی دو فرزند یک خانواده با هم دعوا میکنند، معمولا پدر و مادر از فرزند بزرگتر میخواهند که دعوا نکند؛ این وما به معنای خطاکار بودن فرزند بزرگتر نیست. بلکه به دلیل عاقل تر بودن، انتظارات از فرزند بزرگتر بالاتر است.
انتقاد نسبت به اشتباهات برخی مذهبی ها هم غیر از این دلیل، به علت پیشگیری از اشتباه معرفی کردن دین به مردم است.
بیایید برای یک بار هم که شده محض رضای خدا به جای انکار یا توجیه اشتباهاتمان، کمی در موردشان فکر کنیم.
اشتباهات تمام افراد روی زمین، توجیه اشتباهات ما نیست.
درباره این سایت